Dorobek naukowy, artystyczny i dydaktyczny poparty zainteresowaniami ukierunkowanymi na obszary łączące zagadnienia klasyfikacji przestrzeni architektonicznych w aspekcie psychologii postrzegania i odbioru w odniesieniu do zależności oraz wzajemnych relacji pomiędzy dziedzinami sztuki czystej i projektowej. Istotą aktywności jest poszukiwanie odpowiedzi na holistyczne potrzeby człowieka w kontekście zmian środowiskowych, rozszerzonego spektrum czynników poznawczych i społecznego znaczenia sztuki w procesach projektowych. Autorka licznych publikacji naukowych, monografii oraz projektów, które otrzymały status wzoru przemysłowego i znaku towarowego, kierowniczka badań naukowych. Brała udział w konferencjach oraz sympozjach naukowych i artystycznych, interdyscyplinarnych projektach badawczych i grantach m.in. Międzynarodowy Projekt Chińsko – Polskiego Konsorcjum Uniwersyteckiego, Budując Terytorium Przyszłości: planowanie urbanistyczne i projektowanie dla zrównoważonej i elastycznej wspólnoty, POVR Uczelnia zintegrowana na przyszłość. Członkini Komitetu Naukowego Międzynarodowego Interdyscyplinarnego Sympozjum Sztuki, Nauki i Techniki MEDEA. Tworzy w zakresie projektowania, malarstwa, rysunku, grafiki cyfrowej, multimediów i fotografii, skupiając się na emocjonalnym wyrazie kreacji artystycznych, roli dzieła sztuki w procesie percepcji architektury i synergii projektowej. Swoje prace prezentowała na 40 wystawach indywidualnych i ponad 115 wystawach zbiorowych w kraju i za granicą (m.in. w Austrii, Belgii, Chinach, Czarnogórze, Grecji, Japonii, Niemczech, Szwecji). Kuratorka i organizatorka wystaw, pokazów, konkursów, członkini kapituł konkursowych, laureatka nagród i wyróżnień artystycznych. Została odznaczona Złotym Medalem za Długoletnią Służbę. Działalność dydaktyczną w wymiarze sztuk plastycznych i projektowania architektonicznego traktuje jak misję, przekazując młodym ludziom swoje doświadczenie, dzieląc się pasjami, ucząc współpracy, wrażliwości na otaczającą nas rzeczywistość oraz szacunku dla drugiego człowieka. Jest promotorką prac doktorskich, dyplomowych, recenzentką w postępowaniach awansowych.
Głównym obszarem działalności badawczej prof. dr hab. Joanny Stefańskiej są poszukiwania odnoszące się do relacji przestrzeni architektonicznej i sztuki oraz badanie wpływu tych zależności na percepcję dzieła plastycznego. Jest autorką artykułów i monografii naukowych, w których zajmuje się problematyką związaną z artykulacją przestrzeni wystawienniczych w aspekcie prezentacji sztuki.
W swoich opracowaniach naukowych odnosi się do sposobów formułowania przekazu artystycznego oraz poszukiwania i analizy czynników determinujących oddziaływanie dzieł plastycznych w kontekście przestrzeni wystawienniczej.
Tworzy w zakresie malarstwa, rysunku, grafiki cyfrowej, a także architektury wnętrz i wystawiennictwa. W autorskich działaniach artystycznych uwzględnia aspekt site-specific oraz intermedialne poszukiwania z wykorzystaniem obiektu, fotografii, filmu i technologii cyfrowych.
W swoich realizacjach wskazuje na istotną rolę łączenia mediów oraz potrzebę wykraczania poza fizyczne granice obrazu, traktując działanie artystyczne w kategorii zjawiska przestrzennego. Istotnym elementem jej praktyki artystycznej jest organizacja przestrzeni wystawienniczych w kontekście poszukiwania optymalnych rozwiązań dla prezentacji obiektów sztuki ze szczególnym uwzględnieniem działań site-specific jako przykładu synergii przestrzeni architektonicznej i sztuki.
Swoje prace prezentowała na 34 wystawach indywidualnych i ponad 100 wystawach zbiorowych zrealizowanych w kraju i za granicą, m.in. : w Belgii, Czechach, Grecji, Japonii, Niemczech i we Włoszech. Jest laureatką nagród i wyróżnień artystycznych, stypendystką Ministra Kultury i Sztuki. Pełniła funkcję recenzenta w dwudziestu postępowaniach habilitacyjnych przeprowadzonych w dziedzinie sztuki, w dyscyplinie sztuki plastyczne i konserwacja dzieł sztuki. Promotor prac doktorskich. Jest organizatorką i kuratorką wystaw i wydarzeń artystycznych, warsztatów i sympozjów. Od 2020 r. pełni funkcję wicedyrektora Instytutu Architektury Wnętrz i Wzornictwa Przemysłowego na Wydziale Architektury Politechniki Poznańskiej.
Prof. dr hab. sztuk plast. Andrzej Maciej Łubowski w swoich badaniach naukowych skupia się głównie na wzajemnych relacjach architektury i dzieł sztuki. Interesuje się wpływem architektury miejsc ekspozycyjnych na odbiór dzieł sztuki w niej wystawianych, ale także oddziaływaniem różnego rodzaju wizualnych wytworów artystycznych na architekturę i urbanistykę w tym na zieleń miejską. W ramach badań organizował wystawy w galeriach sztuki o różnej architekturze wnętrz ekspozycyjnych: nowoczesnej, zabytkowej i poprzemysłowej. Dotychczasowe wyniki badań zostały opublikowane w dwóch monografiach: „Przestrzenie. Dzieło plastyczne w architekturze”, „Relacje. Dzieło plastyczne w architekturze” oraz w artykułach naukowych w czasopismach.
Prof. Andrzej Maciej Łubowski oprócz pracy naukowej zajmuje się przede wszystkim malarstwem sztalugowym a także malarstwem ściennym, którego najważniejsze dokonania w tym zakresie to projekty i wykonanie polichromii dwóch zabytkowych kamienic na Starym Rynku w Poznaniu.
W latach 70. ubiegłego wieku zasłynął jako jeden z czołowych przedstawicieli hiperrealizmu w Polsce.
W tamtych czasach malował obrazy o symbolizującym charakterze oparte na fotografii przedstawiające ludzką postać wśród pobrużdżonej ziemi wielkomiejskich wykopów, były to kryptoautoportrety. Ma w dorobku 55 wystaw indywidualnych. Ostatnio zaczął malować wielopostaciowe obrazy oparte na fotografii przedstawiające przechodzących ludzi w przestrzeni miejskiej. Obrazy te dotyczą kondycji ludzkiej. Prace prof. Andrzeja Macieja Łubowskiego są w wielu zbiorach muzealnych, w tym w Kolekcji Sztuki XX i XXI wieku w Muzeum Sztuki w Łodzi.
Członek Związku Polskich Artystów Plastyków, pełnił funkcje w jego władzach był m.in.: v-ce prezesem Zarządu Głównego w Warszawie oraz przez cztery kadencje prezesem Okręgu Poznańskiego ZPAP, był kuratorem wielu wystaw i sympozjów. Otrzymał Złotą Odznakę ZPAP. Za działalność artystyczną został uhonorowany Nagrodą Marszałka Województwa Wielkopolskiego oraz Brązowym i Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.
Studiował malarstwo i rzeźbę w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu (ob. Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu). Debiutował w 1993 r. na wystawie Nowe Pokolenie w Sztuce Polskiej. Idee poza Ideologią w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie. Doktorat w 2003 na Wydziale Rzeźby i Działań Przestrzennych, ASP w Poznaniu Habilitacja w 2013 na Wydziale Rzeźby i Działań Przestrzennych, UAP w Poznaniu Od 2000 r. pracuje na WAPP w Katedrze Rysunku, Malarstwa, Rzeźby i Sztuk Wizualnych. Od 2015 r. prowadzi przedmiot Kody kulturowe
w budownictwie dla doktorantów na WBiIŚ. Od 2019 r. Przewodniczący Komisji Urbanistyki, Planowania Przestrzennego i Architektury PAN Oddział w Poznaniu. Realizuje się w zakresie obiektów malarskich, malarstwa sztalugowego i architektury. Projektuje także wnętrza i wyposażenie kościołów, w zakresie rzeźby i witrażu, jest autorem instalacji, obiektów i rzeźb wpisanych w architekturę i otoczenie. Prowadzi również działania interaktywne z pogranicza scenografii i intermediów. Udział w licznych wystawach w kraju i zagranicą.
Nagrody i wyróżnienia:
Nagroda –stypendium Miasta Poznania dla Młodych Twórców, 1994.
Srebrny Medal Salonu Rzeźby-Wiosna 97, Warszawa, 1997,
Laureat w konkursie na projekt wnętrza wystroju kościoła Ojca Pio w Poznaniu, 2007,
Jeden z Laureatów w konkursie na rzeźbę dla Warszawy, 2009,
Medal Res Necessaria Hominum. Pro Regionalibus et Urbanis Studiis PAN Komisji Urbanistyki i Planowania Przestrzennego Oddział w Poznaniu Natura Tutela, 2014,
Nagroda Główna -Grand Prix IZABELLA za wystawę. Archeologiczne tajemnice palatium i katedry poznańskiego Ostrowa w Muzeum Archeologicznym w Poznaniu oraz przyznanie Kategorii I za działalność wystawienniczą Marszałka Województwa Wielkopolskiego w konkursie na Wydarzenie Muzealne Roku w Wielkopolsce, 2016.
W latach 1990 - 95 studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Uniwersytet Artystyczny) w Poznaniu, na Wydziale Malarstwa, Grafiki i Rzeźby, kierunek Rzeźba.
Pracę dyplomową z zakresu rzeźby wykonała pod kierunkiem prof. Józefa Kopczyńskiego w 1996r., uzyskując stopień magistra sztuki.
Od 1998r. współpracowała z odlewnią Zygfryda Kochanowskiego w Rokietnicy, realizując liczne prace rzeźbiarskie odlewane z brązu.
W 2000r. podjęła pracę na Wydziale Architektury Politechniki Poznańskiej na okres próbny.
Od 2001r. zatrudniona na stanowisku naukowo-dydaktycznym w Katedrze, Rysunku, Malarstwa, Rzeźby i Sztuk Wizualnych Wydziału Architektury prowadząc ze studentami II i III roku zagadnienia rzeźbiarskie w aspekcie architektury i przestrzeni.
W 2003r. brała czynny udział w zakupie pieca ceramicznego dla Katedry oraz zorganizowała laboratorium ceramiczne dla studentów Wydziału Architektury. Zorganizowała i wyposażyła pracownię witraża, prowadziła zajęcia w ramach pracowni badawczej ze studentami V roku
z projektowania i realizacji technik witrażowniczych.
W 2006r. zorganizowała letni plener ceramiczny dla studentów architektury w Kożminie w ramach Projektu Unijnego ,,Ogrody Świata’’.
Od 2003r. członek komisji egzaminacyjnej na Wydziale Architektury. Opiekun nad corocznymi plenerami malarsko – rysunkowymi. Poza działalnością dydaktyczną w Katedrze, przez kilka lat prowadziła cykliczne warsztaty artystyczne w Plenerowej Akademii Sztuki ,,ART. MUNDI’’ pod patronatem prof. Stefana Jurgi Rektora Uniwersytetu A. Mickiewicza.
W 2010r. obroniła na Wydziale Architektury pracę doktorską, uzyskując stopień doktora nauk technicznych z zakresu architektura i urbanistyka.
W 2011r. we współpracy ze Szkołą Podstawową nr.11 w Poznaniu brała udział w Unijnym Projekcie profilaktyczno-edukacyjnym ,,Fabryka Ciszy’’ projektując wraz ze studentami II roku Architektury obiekty przestrzenne do wypoczynku dla dzieci z nadpobudliwością.
Od 2011r. zatrudniona na stanowisku adiunkta w Katedrze Rysunku, Malarstwa, Rzeźby i Sztuk Wizualnych Wydziału Architektury. Prowadziła zajęcia z rzeźby dla studentów II roku I stopnia Architektury oraz I roku I stopnia Edukacji Artystycznej. Efektem podjętych przez studentów prac w dziedzinie rzeźby, ceramicznego detalu architektonicznego, mozaiki oraz witrażu były coroczne wystawy organizowane w galerii Słodowni ,,Stary Browar’’ w Centrum Wykładowym PP i Muzeum Archidiecezjalnym.
Od 2013r. w ramach współpracy z Muzeum Archeologicznym w Poznaniu i Rezerwatem Archeologicznym Genius Loci brała udział w corocznych projektach interdyscyplinarnych oraz naukowo-badawczych, takich jak między innymi wystawa: ,,Archeologiczne tajemnice palatium i katedry poznańskiego Ostrowa” zorganizowana w 2016r. z okazji 1050 rocznicy Chrztu Polski, która otrzymała Nagrodę Główną – GRAND PRIX w Konkursie ,,IZABELLA 2016”.
Zorganizowała i przeprowadziła kilkanaście konkursów projektowych dla studentów Wydziału Architektury, zorganizowała laboratorium szkła w architekturze, prowadząc ze studentami Architektury Wnętrz zajęcia z fusingu. Jest opiekunką koła naukowego ,,Arch’deco’’.
Aktualnie pracuje na stanowisku adiunkta w Instytucie Architektury Wnętrz i Wzornictwa Przemysłowego na Wydziale Architektury PP, zajmuje się projektami ceramicznych elementów modularnych funkcjonujących w kontekście architektury, rzeźbą, fusingiem, portretem oraz medalierstwem.
W pracy naukowej podejmuje tematy dotyczące z relacji koloru i malarstwa z przestrzenią architektoniczną. W swoich badaniach skupia się na estetyce i jakości przestrzeni wnętrza architektonicznego oraz kładzie nacisk na odrębność malarstwa ściennego związanego z architekturą w stosunku do nurtu muralu. Drugim obszarem refleksji są zagadnienia dotyczące kultury postmodernistycznej i problemów estetycznych w architekturze i sztuce współczesnej.
Absolwent ASP w Poznaniu w 1998 roku oraz odbył staż artystyczny w l`Ecole des Beaux-Arts w Rennes we Francji, a w 2014 uzyskał doktorat z malarstwa (UAP).
Zajmuje się malarstwem olejnym, akwarelą oraz malarstwem ściennym w technikach al fresco, al secco, Keim A. Projektuje freski i wyposażenie obiektów sakralnych. Prezentował swoje malarstwo na wielu wystawach. Zrealizował wiele realizacji ściennych w Polsce i we Francji. Do ważnych osiągnięć należą: rekonstrukcja polichromii barokowych (260 m2) w kościele Przemienienia Pańskiego w Poznaniu (2004 – 2005), projekt fresku "Melancholia" na elewacje Muzeum Narodowego w Poznaniu (prezentacja, Galeria Miejska Arsenał, Poznań (2014) oraz realizacja czterech fresków "Żołnierze polscy w Comblessac", "Historia św. Convoiona", "Historia fundacji kaplicy N.D. de Lorette", "Cuda św. Melainiusza" w kościele saint Eloi w Comblessac, Francja (2022).
Prowadził pracę terapeutyczno-edukacyjną z osobami niepełnosprawnymi intelektualnie oraz z młodzieżą. Współtworzył Galerię Spotkań, przy Instytucie Duchowości Carmelitanum w Poznaniu i prowadził audycję radiową "Radiowa Galeria Wyobraźni" w Radio Emaus w Poznaniu. Prowadził wykłady o zagadnieniach sztuki i przestrzeni publicznej na konferencjach, spotkaniach i kursach. Jest współautorem książki Między muzeum i prezbiterium (2017), za którą otrzymał nagrodę "Poznaniana 2017". Zajmuje się krytyką i teorią sztuki. Publikował felietony i artykuły mi. w czasopiśmie Obieg (CSW) Zamek Ujazdowski w Warszawie. Swoje doświadczenia z dziedziny sztuk plastycznych łączy z muzyką chóralną. Jako tenor jest członkiem Chóru Filharmonii Poznańskiej Poznańskie Słowiki. Wraz z zespołem koncertuje w Polsce i zagranicą.
Paulina Kowalczyk, artystka wizualna, kuratorka, anglistka. Głównym obszarem jej badań są relacje pomiędzy sztuką a odbiorcą w kontekście miejsca realizacji wystawienniczych, ze szczególnym uwzględnieniem przestrzeni niekonwencjonalnych oraz sztuki w przestrzeni publicznej. Jej dorobek naukowy obejmuje artykuły naukowe oraz udział w konferencjach.
Zajmuje się także sztukami wizualnymi, a w swoich projektach często pracuje z dźwiękiem. Jej główną dyscypliną jest malarstwo, ale w swoich realizacjach wykorzystuje również rysunek, grafikę cyfrową i warsztatową (drzeworyt, sitodruk, offset, techniki metalowe), ceramikę, instalację i działania performatywne. W swoich działaniach uwzględnia aspekt site-specific oraz in situ. Zrealizowała 30 wystaw indywidualnych, a jej prace można było oglądać na ponad 100 wystawach zbiorowych w kraju i zagranicą, m.in. w Niemczech, Czechach, Austrii, Japonii, we Francji, Włoszech, na Węgrzech. Uczestniczyła w wielu międzynarodowych plenerach, konferencjach i festiwalach sztuki.
Działa także w obszarze kuratorstwa oraz edukacji w zakresie teorii sztuki, psychofizjologii widzenia i teorii koloru. Wykłada gościnnie w instytucjach sztuki oraz on-line w ramach projektu Kultura w Sieci. Prowadzi warsztaty rysunkowe i malarskie m.in. w Galerii MBWA w Lesznie oraz Galerii Chalupka w Pradze. Przez 10 lat współpracowała również z Teatrem Węgajty. Członkini 2 grup artystycznych: Entropia oraz Nomen.
Architektka i graficzka, prowadząca zajęcia z rysunku oraz malarstwa na Wydziale Architektury Politechniki Poznańskiej. Od wielu lat przygotowująca do egzaminów z rysunku przyszłych studentów jako założycielka i prowadząca szkoły rysunku ‚Studio’. Fascynatka rysunku odręcznego oraz sztuki nowych mediów. Aktywnie działa jako grafik, tworząc identyfikacje wizualne i materiały promocyjne dla polskich marek.
Studia magisterskie w dyscyplinie architektury i urbanistyki skończyła w roku 2022 na wydziale Architektury Politechniki Poznańskiej a od 2024 roku jest doktorantką Szkoły Doktorskiej Politechniki Poznańskiej. W pracy naukowej skupia się na możliwościach wykorzystywania biomateriałów w architekturze oraz designie. Jest autorką artykułów naukowych opisujących jej badania nad właściwościami kompozytów na bazie grzybni w architekturze oraz architekturze wnętrz oraz ich akceptacji wśród konsumentów.